5.9.2. Αναφορές στις Συνθήκες

Συνθήκη των Παρισίων (1952)
(υπογραφή: 18.4.1951, έναρξη ισχύος: 23.7.1952)

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) ιδρύθηκε με τη Συνθήκη των Παρισίων, η οποία έληξε στις 23 Ιουλίου 2002.

Συνθήκες της Ρώμης (1958)
(υπογραφή: 23.5.1957, έναρξη ισχύος: 1.1.1958)

Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (Ευρατόμ ή ΕΚΑΕ) δημιουργήθηκαν με τις Συνθήκες της Ρώμης.

Συνθήκη των Βρυξελλών (1967)
(υπογραφή: 8.4.1965, έναρξη ισχύος: 1.7.1967)

Η Συνθήκη των Βρυξελλών, γνωστή και ως «Συνθήκη Συγχώνευσης», αποσκοπούσε στον εκσυγχρονισμό των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων με τη σύσταση μιας ενιαίας Επιτροπής και ενός ενιαίου Συμβουλίου και για τις τρεις Κοινότητες που υπήρχαν τότε (ΕΚΑΧ, Ευρατόμ και ΕΟΚ). Καταργήθηκε με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ.

Συνθήκη του Μάαστριχτ (1993)
(υπογραφή: 7.2.1992, έναρξη ισχύος: 1.11.1993)

Με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης του Μάαστριχτ ή «Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση» (Συνθήκη ΕΕ ή ΣΕΕ), η ονομασία «Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα» αντικαταστάθηκε από την ονομασία «Ευρωπαϊκή Κοινότητα». Η Συνθήκη ΕΟΚ έγινε Συνθήκη ΕΚ.

Η Συνθήκη ΕΚ περιείχε μόνον άρθρα που προσδιορίζονται με γράμματα ή με γράμματα και αριθμούς: «άρθρο Α ή άρθρο K.1 της Συνθήκης ΕΚ»). Πρέπει συνεπώς να μη χρησιμοποιούνται λανθασμένες αναφορές του τύπου «άρθρο 130 A της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση», που αποτελεί αναφορά στη Συνθήκη ΕΚ.

Ομοίως, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται η έκφραση «όπως τροποποιήθηκε από τη Συνθήκη ΕΕ» (γράφεται, για παράδειγμα, «άρθρο 130 Α της Συνθήκης ΕΚ» και όχι «άρθρο 130 Α της Συνθήκης ΕΚ όπως τροποποιήθηκε από τη Συνθήκη ΕΕ»).

Συνθήκη του Άμστερνταμ (1999)
(υπογραφή: 2.10.1997, έναρξη ισχύος: 1.5.1999)

Σύμφωνα με το άρθρο 12 της Συνθήκης του Άμστερνταμ, η αρίθμηση των άρθρων της Συνθήκης ΕΕ (τα άρθρα A, B, Γ, … έλαβαν την αρίθμηση 1, 2, 3, …) έγινε σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που περιέχεται στην εν λόγω Συνθήκη.

Συνθήκη της Νίκαιας (2003)
(υπογραφή: 26.2.2001, έναρξη ισχύος: 1.2.2003)

Η Συνθήκη της Νίκαιας αποσκοπούσε στη μεταρρύθμιση των θεσμικών οργάνων ώστε να εξασφαλιστεί ότι η ΕΕ, και μετά τη διεύρυνσή της σε 25 κράτη μέλη, θα συνέχιζε να λειτουργεί αποτελεσματικά.

Συνθήκη της Λισαβόνας (2009)
(υπογραφή: 13.12.2007, έναρξη ισχύος: 1.12.2009)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης της Λισαβόνας, η Συνθήκη ΕΕ υποβλήθηκε σε νέα αρίθμηση, σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Η Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (Συνθήκη ΕΚ ή ΣΕΚ) τροποποιήθηκε και μετονομάστηκε σε Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Συνθήκη ΛΕΕ ή ΣΛΕΕ).

Ο όρος «Ευρωπαϊκής Κοινότητας» υπό την έννοια της Συνθήκης ΕΚ αντικαταστάθηκε από τον όρο «Ευρωπαϊκή Ένωση». Κατά συνέπεια, οι όροι «κοινοτικός» και «της Κοινότητας» πρέπει να αντικατασταθούν από την έκφραση «της Ένωσης», το επίθετο «ενωσιακός» ή άλλη ανάλογη έκφραση: