4.5. Door het Hof van Justitie van de Europese Unie toegekend identificatienummer

Europese identificatiecode voor jurisprudentie (ECLI)

De Europese identificatiecode voor jurisprudentie (European case-law identifier — ECLI) is ontwikkeld om het gemakkelijker te maken op correcte en ondubbelzinnige wijze naar de uitspraken van Europese en nationale rechterlijke instanties te verwijzen. De ECLI-code is in 2014 door het Hof van Justitie van de Europese Unie geleidelijk ingevoerd.

Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft een ECLI-code toegekend aan alle beslissingen die de rechterlijke instanties van de Europese Unie sinds 1954 hebben gegeven (arresten, beschikkingen, adviezen van het Hof, besluiten (procedure van heroverweging)), aan de conclusies en standpunt- bepalingen van de advocaten-generaal alsmede aan de over deze beslissingen gepubliceerde informatie (samenvattingen en resumés, informatie betreffende niet-gepubliceerde beslissingen).

De ECLI-code bestaat uit de volgende vijf verplichte onderdelen, uitsluitend in Latijnse alfanumerieke tekens geschreven, gescheiden door een dubbelepunt:

1. de afkorting “ECLI” die aangeeft dat het een Europese identificatiecode voor jurisprudentie betreft;
2. de landencode voor de lidstaat van de betrokken rechterlijke instantie (zie de tabel in punt 7.1.1) of de code “EU” wanneer het een rechterlijke instantie van het Hof van Justitie van de Europese Unie betreft;
3. de code van de rechterlijke instantie die de beslissing heeft gegeven (voor het Hof van Justitie van de Europese Unie staat “C” voor “Hof van Justitie”, “T” voor “Gerecht” en “F” voor “Gerecht voor ambtenarenzaken”);
   NB:

   Het in 2004 opgerichte Gerecht voor ambtenarenzaken heeft op 1 september 2016 zijn werkzaamheden gestaakt, nadat zijn bevoegdheden aan het Gerecht waren overgedragen.

4. het jaar van de beslissing, geschreven in vier cijfers;
5. een volgnummer van ten hoogste 25 alfanumerieke tekens, in een formaat waarover elke lidstaat of het Hof van Justitie van de Europese Unie zelf beslist. Het mag geen leestekens bevatten, behalve de punt (“.”).