9.1.1. Adressen: algemene regels
In principe wordt in documenten van de instellingen, organen en agentschappen van de Europese Unie altijd de internationale schrijfwijze gebruikt.
Een volledige beschrijving van de schrijfwijze van adressen geven is geen sinecure, omdat er geen universeel systeem is dat voor alle landen geldt. Bovendien gelden voor binnenlandse post andere regels dan voor internationale post. In principe wordt in documenten van de instellingen, organen en agentschappen van de Europese Unie altijd de internationale schrijfwijze gebruikt.
De exacte regels voor de schrijfwijze van adressen zijn te vinden op de websites van de nationale postdiensten. Links naar deze sites vindt u op de site van de Wereldpostunie (UPU) (https://www.upu.int/en/Postal-Solutions/Programmes-Services/Addressing-Solutions).
De UPU doet ook een aantal algemene aanbevelingen, maar voor documenten van de instellingen, organen en agentschappen van de EU is het ook van belang of die eentalig of meertalig zijn.
Nuttige links
UPU, systemen van postadressering (EN, FR):
https://www.upu.int/en/Postal-Solutions/Programmes-Services/Addressing-Solutions
UPU, systemen van postadressering in de lidstaten (EN, FR):
https://www.upu.int/en/Postal-Solutions/Programmes-Services/Addressing-Solutions#scroll-nav_5
UPU, Universal POST*CODE® DataBase (EN, FR):
https://www.upu.int/en/Postal-Solutions/Programmes-Services/Addressing-Solutions#scroll-nav_1
Te gebruiken talen en lettertekens
Het gedeelte van het adres waar het land van bestemming wordt vermeld, moet worden geschreven volgens de aanbevelingen van het land van verzending (bij voorkeur in de taal van het land van verzending of een internationaal veelgebruikte taal).
De naam van het land van bestemming moet in hoofdletters op de laatste adresregel worden vermeld.
Omdat de nationale aanbevelingen wat betreft het hoofdlettergebruik in de laatste regel(s) van het adres uiteenlopen, is besloten de presentatie te harmoniseren: alleen de naam van het land wordt volledig in hoofdletters geschreven.
Wanneer in het land van bestemming een niet-Latijns alfabet wordt gebruikt of de naam van het land van bestemming aanleiding kan geven tot verwarring, moeten de naam van het land van bestemming en zo nodig de plaatsnaam ook worden vermeld in een internationaal veelgebruikte taal om problemen te vermijden als een poststuk onderweg andere landen passeert.
Voor de rest van het adres moeten de aanbevelingen van het land van bestemming worden gevolgd.
Postcodes
De landcodes die vroeger werden gebruikt voor het internationale postverkeer (speciale codes in Europa op grond van een aanbeveling in 1965 van de CEPT (Europese conferentie van post- en telecommunicatieadministraties) en ISO 3166-1 alpha-2-codes voor andere landen), zijn in veel landen afgeschaft of gewijzigd.
Op 1 april 2024 maakten nog zeven lidstaten van de EU gebruik van een landcode: Kroatië (HR), Cyprus (CY), Letland (LV), Litouwen (LT), Luxemburg (L), Finland (FI) en Zweden (SE).
Voor Letland komt de code na de plaatsnaam, daarvan gescheiden door een komma en een spatie:
Riga, LV-1073
Voor de andere lidstaten mag de vroegere landcode niet meer worden gebruikt. Zo kan in Duitsland een poststuk vertraging oplopen in de postsorteermachine als er een landcode op staat.
Voor meer informatie over de postcodes in de lidstaten, zie punt 9.1.5.