3.2.1. Formy tytułu
Tytuł aktu może przybrać dwie formy: pełną (zawierającą określenie rodzaju aktu, nazwę instytucji lub organu, które przyjęły akt, numer, datę przyjęcia oraz temat) lub skróconą (zawierającą rodzaj aktu, jego numer, a przy pierwszym przywołaniu danego aktu również nazwę instytucji lub organu, które przyjęły akt).
Tytuł aktu może przybrać dwie formy: pełną lub skróconą.
Kiedy akt przywołuje się po raz pierwszy w tekście innego aktu, podaje się jego pełny tytuł, a odniesienie do Dziennika Urzędowego, w którym został on opublikowany, zamieszcza się w przypisie. W umocowaniu pełny tytuł jest podawany w głównym tekście, natomiast w motywach, artykułach i załącznikach ten tytuł jest podawany w przypisach.
W późniejszych odesłaniach do wcześniej przywołanego aktu używa się skróconego tytułu, nie wskazując instytucji przyjmującej akt ani odniesienia do Dziennika Urzędowego.
Tytuł pełny
Elementami składającymi się na pełny tytuł są:
- określenie rodzaju aktu (rozporządzenie, dyrektywa itd.),
- nazwa instytucji lub organu, które przyjęły akt,
- numer [zawierający odpowiedni skrót lub akronim („UE”, „Euratom”, „UE, Euratom”, „WPZiB”), rok oraz numer porządkowy aktu],
- data przyjęcia (a dla aktów przyjętych wspólnie przez Parlament Europejski i Radę – data podpisania),
- temat (czyli określenie przedmiotu aktu),
- w przypadku aktów z podwójną numeracją – numer nadany przez instytucję przyjmującą akt (zob. Podwójna numeracja w pkt 1.2.2).
Szyk wymienionych powyżej elementów tytułu jest różny w różnych wersjach językowych. W języku polskim poszczególnych części tytułu nie oddziela się przecinkami.
Tytuł w wersji pełnej jest zawsze podawany wraz z odniesieniem do Dziennika Urzędowego, w którym został opublikowany. W umocowaniu pełny tytuł podawany jest w tekście, a odniesienie do Dziennika – w przypisie:
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/476 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie środków, które Unia może podjąć po przyjęciu przez organ ds. rozstrzygania sporów WTO sprawozdania dotyczącego zagadnień antydumpingowych i antysubsydyjnych(1) […]
Gdy akt po raz pierwszy przywoływany jest w motywie, artykule lub załączniku, pełny tytuł jest podawany w przypisie razem z odniesieniem do Dziennika Urzędowego:
Uznaje się, że transakcje finansowane z użyciem papierów wartościowych, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365(2), nie prowadzą do ustalania poziomu cen rynkowych na podstawie czynników podaży i popytu […]
Odesłanie do pełnego tytułu zawiera wszystkie słowa składające się na tytuł, takie jak „i zmieniająca(-e)” lub „i uchylająca(-e)”, nie zawiera jednak słów dodanych poniżej tytułu: „tekst jednolity”, „wersja przekształcona” itp.
Tytuł skrócony
Tytuł skrócony jest używany w motywach, artykułach i załącznikach. Elementami składającymi się na tytuł skrócony są:
- określenie rodzaju aktu,
- nazwa instytucji lub organu, które przyjęły akt, w wypadku pierwszego odesłania,
- numer [tzn. odpowiedni skrót lub akronim („UE”, „Euratom”, „UE, Euratom”, „WPZiB”), rok oraz numer porządkowy aktu],
- w przypadku aktów z podwójną numeracją – numer nadany przez instytucję przyjmującą akt (zob. Podwójna numeracja w pkt 1.2.2):
Zwierzęta hodowlane czystorasowe wpisane do ksiąg hodowlanych powinny być identyfikowane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429(2).
[…]
Tytuł skrócony, bez wskazania instytucji przyjmującej akt i bez odsyłacza do przypisu, jest używany w późniejszych odesłaniach do aktu już wcześniej przywołanego:
W przypadku zwierząt hodowlanych czystorasowych z rodziny koniowatych rozporządzenie (UE) 2016/429 przewiduje […]
Kiedy przywoływany jest konkretny akt delegowany lub wykonawczy, zarówno w formie pełnej, jak i w formie skróconej tytułu, wskazanie rodzaju aktu zawsze zawiera słowa „delegowany” lub „wykonawczy”:
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.
Kiedy zaś w tekście aktu przywołuje się ten właśnie akt, wskazanie rodzaju aktu nie zawiera słów „delegowany” ani „wykonawczy”, np.: „przyjmuje niniejsze rozporządzenie”, „załącznik do niniejszego rozporządzenia”, „niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich”, „art. 2 niniejszej decyzji” itp.