6.3. Znaki korektorskie

Pierwsza odbitka drukarska porównywana jest z manuskryptem, a wszelkie niezbędne poprawki nanosi się, stosując standardowe znaki korektorskie.

Drukarnia przesyła próbną odbitkę do Urzędu Publikacji, tak aby korektorzy mogli sprawdzić jakość składu.

Korektorzy porównują próbną odbitkę z manuskryptem i nanoszą niezbędne poprawki, stosując standardowe znaki korektorskie (zob. poniżej). Poprawki te zaznacza się czytelnie zarówno w tekście, jak i na marginesie odbitki. Pracownik drukarni, który będzie je nanosił, może nie znać języka, w którym napisany jest tekst.