7.2.1. Kolejność wersji językowych występujących w tym samym tekście oraz kody ISO (teksty wielojęzyczne)

Wersje językowe należy podawać w porządku alfabetycznym opartym na oryginalnej pisowni ich nazw oficjalnych.

Zasada ogólna

Wersje językowe należy podawać w porządku alfabetycznym opartym na oryginalnej pisowni ich nazw oficjalnych. Zamieszczone kody to obowiązujące kody ISO 639-1, kod alpha-2.

Zasada ta obowiązuje na przykład w tytułach na okładkach publikacji wielojęzycznych, w publikacjach wielojęzycznych w kolejności języków oraz w wielojęzycznych witrynach internetowych na stronie głównej i na liście języków do wyboru itp.

NB:

Nie należy mylić kolejności wersji językowych z kolejnością wymieniania języków (zob. pkt 7.2.2).

Nazwa w języku źródłowym(1) Nazwa polska Kod ISO(2)
български(3) bułgarski bg
español(4) hiszpański es
čeština czeski cs
dansk duński da
Deutsch niemiecki de
eesti keel estoński et
ελληνικά(5) grecki el
English angielski pl
français francuski fr
Gaeilge irlandzki(6) ga
hrvatski chorwacki hr
italiano włoski it
latviešu valoda łotewski lv
lietuvių kalba litewski lt
magyar węgierski hu
Malti maltański mt
Nederlands niderlandzki nl
polski polski pl
português portugalski pt
română rumuński ro
slovenčina (slovenský jazyk) słowacki sk
slovenščina (slovenski jezik) słoweński sl
suomi fiński fi
svenska szwedzki sv
(1)

Należy stosować pisownię od wielkiej lub małej litery zgodnie z regułami gramatycznymi danego języka.

(2)

Kody ISO na oznaczenie języków zapisuje się małymi literami; czasem ze względów typograficznych używa się wielkich liter.

(3)

Transliteracja łacińska: български = bulgarski.

(4)

W tekstach hiszpańskich nazwy lengua española oraz español zastępują, zgodnie z zaleceniem władz hiszpańskich, nazwę castellano. Ta ostatnia jest wprawdzie oficjalną nazwą języka, jednak w praktyce stosuje się ją tylko w odniesieniu do regionu geograficznego.

(5)

Transliteracja łacińska: ελληνικά = elliniká.

(6)

Nie należy używać nazwy „gaelicki”, przymiotniki te nie są synonimami. Zob. pkt 7.2.4.

Zasada ta ściśle obowiązuje w formułach końcowych traktatów i porozumień (strony z sygnaturami).

Wyjątki

W wypadku dokumentów wielojęzycznych wydawanych w poszczególnych krajach na mocy aktów prawnych przyjętych przez Radę (paszporty, europejskie karty zdrowotne) porządek jest zwykle określony we wspomnianych aktach osobno dla każdego przypadku. Języki najbardziej rozpowszechnione w danym kraju wymieniane są na początku, zwykle zgodnie z następującą regułą:

  1. język lub języki narodowe;
  2. angielski;
  3. francuski;
  4. inne języki w kolejności podanej w tabeli powyżej.

Kraje kandydujące

Nazwa w języku źródłowym Nazwa polska Kod ISO
bosanski/босански bośniacki bs
crnogorski/црногорски czarnogórski cnr(1)
ქართული(2) gruziński ka
македонски(3) macedoński mk
română(4) rumuński ro
shqip albański sq
srpski/cрпски serbski sr
türkçe turecki tr
українська мова(5) ukraiński uk
(1)

Kod ISO 639-2.

(2)

Transliteracja łacińska: ქართული = kartuli.

(3)

Transliteracja łacińska: македонски = makedonski.

(4)

Określenie, które należy stosować w odniesieniu do języka urzędowego Mołdawii.

(5)

Transliteracja łacińska: українська мова = ukrainska mova.