7.2.2. Kolejność wymieniania języków w tekście (teksty jednojęzyczne)

W publikacjach w języku polskim języki powinny być wymieniane w porządku alfabetycznym (porządek wymieniania języków w tekście różni się w zależności od wersji językowej).

Porządek wymieniania języków w tekście różni się w zależności od wersji językowej. W publikacjach w języku polskim języki powinny być wymieniane w porządku alfabetycznym: angielski, bułgarski, chorwacki, czeski, duński, estoński, fiński, francuski, grecki, hiszpański, irlandzki1, litewski, łotewski, maltański, niderlandzki, niemiecki, polski, portugalski, rumuński, słowacki, słoweński, szwedzki, węgierski i włoski.

Gdy umowa sporządzona jest również w języku kraju trzeciego, który nie jest językiem Unii, języki Unii ze względów protokolarnych wymienia się przed tym językiem:

Niniejszą umowę sporządzono w języku angielskim, francuskim, niemieckim, polskim, włoskim i arabskim.

1

Nie należy używać nazwy „gaelicki”, przymiotniki te nie są synonimami. Zob. pkt 7.2.4.